کد مطلب:78157 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
[صفحه 1313] درآرد دنیا هر دو چشم او را كوری اصلی باطنی و كسی كه بگرداند محبت به دنیا را شعار خود، پر گرداند دنیا دل او را اندوههایی كه باشد از جهت آنها اضطراب و جوششی در دانه ی دل او كه عزم كند به كاری كه مشغول سازد او را و عزم كند به كاری كه محزون سازد او را، بر چنان حالت باقی باشد تا اینكه گرفته شود مجرای نفس او، پس انداخته شود در فضای قبر، در حالتی كه بریده گردد دو رگ شریان او به سبب مرگ. به آسانی باشد بر خدای تعالی نیست گردانیدن او و بر برادرانش انداختن او در گور او. «و انما ینظر المومن الی الدنیا بعین الاعتبار و یقتات منها ببطن الاضطرار و یسمع فیها باذن المقت و الابغاض، ان قیل اثری قیل اكدی! و ان فرح له بالبقاء حزن له بالفناء! هذا و لم یاتهم یوم فیه یبلسون.» و نگاه نمی كند مومن به سوی دنیا مگر به چشم عبرت گرفتن و قوت و روزی برمی دارد از دنیا به قدر اضطرار و احتیاج شكم و می شنود سخنان متعلقه ی به دنیا را به گوش غضب و دشمنی داشتن، اگر گفته شود از برای دوستدار دنیا كه مالدار است، گفته شود كه گدا و مسكین است در حقیقت و اگر شادی شود از برای او به سبب باقی بودن او در دنیا، اندوه داشته شود از برای او به سبب نیستی و مرگ او. این است وصف اهل دنیا و حال آنكه نیامده است ایشان را روزی كه در آن مایوس باشند از رحمت خدا.
و قال علیه السلام: «یا ایها الناس، متاع الدنیا حطام موبی ء، فتجنبوا مرعاه، قلعتها احظی من طمانینتها و بلغتها ازكی من ثروتها، حكم علی مكثر منها بالفاقه و اعین من غنی عنها بالراحه و من راقه زبرجها اعقبت ناظریه كمها و من استشعر الشغف بها ملات ضمیره اشجانا، لهن رقص علی سویداء قلبه، هم یشغله و هم یحزنه، كذلك حتی یوخذ بكظمه فیلقی بالفضاء، منقطعا ابهراه، هینا علی الله فناوه و علی الاخوان القاوه.» یعنی و گفت علیه السلام: متاع دنیا و دولت دنیا شكننده ی لذات آخرت است و وباء و طاعون آورنده است در آخرت، پس دوری كنید چراگاهی را كه بركندن از آن سودمندتر است از آرام گرفتن در آن و معیشت به قدر كفاف آن پاك تر است از مال و دولت بسیار آن، حكم كرده شده است بر بسیار گرداننده ی آن به فقر و احتیاج در آخرت و یاری كرده شده است به كسی كه بی نیاز شد از آن به راحت داشتن در آخرت، كسی را كه خوش آید زیب و زینت دنیا در عقب
صفحه 1313.